Toegegeven, lezer: ondanks het feit dat deze plaat al de derde is als duo, en ondanks het feit dat zowel Rick als Aireene een soloplaat uit hebben, waren deze dame en heer tot nu toe buiten het bereik van onze radar gebleven. Da’s jammer, want hun muziek is compleet uniek.

Rick speelt gitaar in alle mogelijke variaties en tunings, Aireene houdt het bij ukulele en samen maken ze folkmuziek. Nochtans, hun folk is een  uitzonderlijk soort muziek, in die zin, dat ze echt een mengelmoes is van stijlen, gaande van blues tot country, van Americana, rock en alt.Country tot  gospel, bluegrass en rootspop. Op deze plaat doen ze veertien zelfgeschreven songs, die overduidelijk tot stand gekomen zijn door het vele optreden en toeren. Want dat is de voornaamste troef van deze absoluut te beluisteren plaat: de ongelooflijk mooie samenzang tussen beide artiesten en de melodieuze, snel in het oor kruipende songs.

Daar komt nog wat bij: niet alleen de melodieën zijn verrassend eenvoudig, ook de teksten pakken je bij het nekvel. Dat komt, omdat DiDia & Espiritu het hebben over de dingen die we allemaal (her)kennen: de eenzaamheid van de mens, zijn nood aan liefde en het onvermogen om daarmee om te gaan, over opzoeken en achterlaten, over bewonderen en ergeren, oorlog en vrede. Al deze ingrediënten samen leveren een hoogst leuke plaat op, die misschien geen bergen zal verzetten, maar we kunnen alleen maar blijven proberen dit onder uw aandacht te brengen. Ik ken dit duo absoluut niet persoonlijk, maar iets zegt me, dat het twee fijne mensen moeten zijn: anders kun je onmogelijk veertien stilleventjes neerzetten van dergelijke schoonheid. Veel meer dan gitaar, ukulele en af en toe nauwelijks hoorbare bas end rums zijn er niet. Maar blijkbaar is dat ook niet nodig, als de kwaliteit van de songs maar hoog genoeg is.

En dat is zonder enige twijfel het geval: luistert u gewoon even naar de samples van Shine of Flying en word, net als ik, meteen verliefd op de vocale sterkte, de instrumentale pracht en de meegeleverde boodschap. U hoeft me niet te geloven, maar ze bestaat nog altijd, de schoonheid uit de simpelwinkel! (dani)